Jacob Black Olmak 4 =)

Tekrar dönüştüğün anda, Sam ve diğerlerinin bu ihlal hakkında her şeyi öğreneceğini bilirsin. Bella çözene kadar bunu onlardan saklayabileceğini umarsın. Eve dönersin ve kendine her ne olursa olsun sakin olacağına dair söz verirsin.
Sabah uyanınca Billy, Bella’nın uğradığını ve kumsalda seni beklediğini söyler. Heyecan ve korkuyla dolusundur. Mutlaka çözmüş olmalıdır. Basitçe aramamıştır. Ne olduğunu çoktan kabul etmiş midir?
Sonra Kumsala gider ve yüzünü görürsün. Korkmuş ve üzgündür. İfadesinden yeni hayatınla sorunu olduğunu anlarsın. Bu seni sinirlendirir. Onu ikiyüzlülükle suçlarsın; ama yanlış anlaşılma ortaya çıktığında kuvvetli bir rahatlık hissedersin. Vampirleri için ne kadar korumacı olduğunu görmek acıtır; fakat en azından kabullenişi sana da ulaşıyordur. Bir kere daha, umutlanırsın. Belki bütün bu karmaşayı arkada bırakıp tekrar birlikte olabilme ihtimaliniz vardır.
Onunla açıkça konuşmak büyük rahatlıktır. Forks’un dışındaki vampirler hakkında sürüden daha bilgili olduğunu görünce şaşırırsın ve kırmızı kafanın bütün bu zamanda hep Bella’nın peşinde olduğunu öğrenince dehşete düşersin. Diğerleriyle konuşmak için heveslisindir; Bella’yı korumak için bir plan istiyorsundur. Birinin onu incitmeye çalıştığı bilgisi seni hiddetlendirir. İlk defa, bir kurtadam olduğuna sevinirsin. İğrenç bir şeydir; ama aynı zamanda da Bella’yı koruyabilmeni sağlıyordur. Aniden değermiş gibi gözükür.
Sürüyü bir araya toplarsın. Bella’nın etrafında kendini kontrol edebileceğine güvenirken, diğerlerini unutmuşsundur. Paul beklediğinden daha şiddetli tepki verir. Bella’yı korumak için önünde değişmek zorunda kalırsın ve tepkisini görme şansın olmaz. Paul’ü ondan uzaklaştırman gerekmektedir. Şansına, her gün büyümekte ve güçlenmektesindir. Paul’ü ormana itmek zor olmaz. Sam çabucak katılır ve Paul’e sakinleşmesini emreder. Kırmızı kafa ve Bella’yı onlara açıklarsın – düşüncelerinle konuştuğun için uzun sürmez. Sam bu bilginin önemi ve kullanışlılığının farkında olması gerekmesine rağmen yine de seni biraz azarlar. Bella’yı nasıl tehlikeye soktuğunu belirtir ve sonra Paul’ü o tehlike olduğu için azarlar. Sonunda seni anladığını hatırlatır ve üçünüzün arası hızla düzelir. Her zamankinden daha iyi olduğunu fark edersin. Artık Bella’ya yardım ettiği için bu durumun bir parçası olmayı daha kolay bulursun.
Aynı zamanda her şey farklı ve tehlikeliyken, işlerin normale dönmesi gariptir. Bella senin dengeni sağlayan anahtardır. Geceleri birkaç saat uyursun; ama çoğunlukla Sam ya da Embry’yle ormanda koşup kırmızı kafalı kan emicinin döndüğüne dair bir işaret ararsın. Bella’yla ilişkinizde yeni bir yakınlık vardır. Birbirinizin sırlarını bilirsiniz ve bu düşündüğünden daha büyük bir fark yaratır. Ne kadar çok şeyi paylaşamadığından, kalbi kırıldığında ne kadar yalnız olduğundan hayrete düşersin. Hala Cullenlar için hüzünlenmesi seni rahatsız eder. Sen Cullenlar ve şimdi onun peşinde olan vampir arasındaki farkı göremezsin; ama o görebilir. Çok açıktır ki o vampirden korkmaktadır. Ona güven vermeye çalışırsın. Ve artık bunda tek başına olmasına gerek olmadığı için sevinirsin.
Sen devriyedeyken Bella’nın yalnız kalmasından endişelenirsin. Onu biraz eğlendirmek için yaptığın planlar – daimi gerginlikten kurtulmak için – Victoria tarafından bölününce mutsuz olursun. Bölgenize girmek için gönülsüz bir deneme yapar. Şüphelenirsin ve suya girdiğinde başka bir planı olduğundan endişelenirsin. Sen, Jared ve Embry kıyı boyunca koşarsınız, geri çıktığında dair işaret ararsınız. La Push’a kokusuna rastlamadan dönersiniz. Embry Jared’le devam eder; ama sen Bella’yı kontrol etmek istersin. Sadece kırmızı kafanın etrafınızdan dolaşmadığına emin olmak için.
Bella kumsalda değildir, kırmızı kafa da. Ağaçları tutarsın; ama fırtına kimsenin seni görememesine yetecek kadar kötüdür. Kamyoneti senin evinin önünde değildir. Eve gittiğini düşünürsün; ama taze tekerlek izleri başka bir yöne gidiyordur. Bir önceki gün verdiğin sözü, kamyonetini uçurumların yakınındaki yolda bulana kadar hatırlamazsın. Uçurum dalışı. Aynı anda, Bella’nın uzaktaki, düştüğü sırada gittikçe sesi azalan çığlığını duyarsın.
Kıyıya saniyeler içinde yarışırsın. Aşağıda hiçbir şey göremezsin – dalgalar haşindir, yeni bir çarpmanın izi yoktur. Kendini fırlatırsın, suya kafa üstü dalarsın.
Su haşindir. İçinde yüzmek için ne kadar kuvvet sarf etmen gerektiğini ve Bella’nın bu kadar güçlü olmadığını biliyorsundur. Hiçbir insan bu durumla başa çıkabilmek için yeterince güçlü değildir.
Çileden çıkmış halde keskin gözlerinle aranırsın. Sonunda beyaz bir şey görürsün – elleri dalgalara karşı işe yaramaz şekilde çırpınıyordur. Suyun altında, nefessiz ve panik içindesindir. Kimse bunu bu durumda yapamaz, Sam bile, ama odaklanırsın ve kendini insan formuna geri döndürürsün. Sonra Bella’yı alır ve yüzeye çıkartırsın.
İlk yardım kursu almış olmayı dilersin. Yapmayı düşünebildiğin tek şey suyu ciğerlerinden çıkarmaktır. Çok fazla vardır. Başta bilinci yerindedir; ama sonra bayılır. Ne yapacağını bilemezsin. Onu kumsala götürür, yardımın yolda olmasını dilersin. Jared ve Embry’nin düşünceleri dalış sırasında seninle olmuştur; ama şimdi onlarla bağlantın kesiktir.
Sam gelir; ama Bella, o sana köydeki trajediyi söylemekten fazlasını yapamadan uyanır. Onu, ihtiyaç duyulduğu yerden çektiğin için özür dilersin. Bella iyi görünmektedir. Bir doktora ihtiyacı olup olmadığını bilemezsin; ama sadece dinlenmek istemektedir, o yüzden onu eve götürürsün. Geceler boyu koşmaktan bitkin düşmüşsündür ve yanında uyuyakalırsın. Orada iyi hissedersin, aranızda sır olmadan birlikteyken, güvende olduğunu bilirken.
Billy eve gelince seni uyandırır. Harry’nin öldüğünü bilmek kahredicidir. Billy’nin en iyi arkadaşlarından biridir, pek çok şekilde bir amcadır ve aynı zamanda kurtları bilen üç liderden biridir. Gidişi adil gözükmüyordur.
Charlie’nin de yas tuttuğunu bildiğin için Bella’yı eve götürürsün. Yolda, onda bir farklılık olduğunu fark edersin; ama tam olarak isimlendiremezsin. Harry’yi kaybetmek Bella’yı da kaybetmiş olabileceğini daha iyi anlamana neden olur – ramak kalmıştır. Düşünce seni korkutur. Aynı zamanda, onu kurtarabildiğin için kuvvetli bir sevinç duyarsın. Sen bir kurtadam olduğun için o hayattadır. Kaderinle daha da barışırsın.
Ne kadar yaklaştığını düşünerek onu kollarına alırsın, bunu yapabildiğin için rahatlık içinde. Dönüştüğün geceden – o felaket filmin gecesi – beri ilk defa işlerin çözülebileceğini düşünürsün. Onu böyle tutmak çok doğru hissettiriyordur. O da aynısın hissediyor mudur? Belki vampire hissettikleri kadar güçlü değildir; ama ikinizin de diğeri olmadan tam olamaması bir şey ifade ediyor olmalıdır. Onunla birlikte olman gerekliymiş gibi gelir.
Çekilmeye başlar. Henüz hazır değildir; ama olacağını düşünürsün. Sadece biraz daha sabır. Kapıyı açarsın ve bu huzurlu bilgi çatırdar.
Yakınlarda bir vampir vardır. İlk düşüncen kırmızı kafadır ve gizlice yaklaşmak için Harry’nin ölümünü kullandığını düşünürsün. Nerede olduğundan ya da izleyip izlemediğinden emin değilsindir. Onu takip ederken etrafından dolanır diye değişip onu avlamaktan korkarsın. En iyi planın Bella’yı La Push’a götürüp, onu Embry’yle bırakarak Sam ile birlikte kırmızı kafayı avlamak olduğuna karar verirsin.
Bir şey doğru değildir gerçi. Koku farklıdır. Bir vampir, orası kesindir; ama geçen hafta boyunca kokusu burnunu yakan vampir değildir.
Sen bundan bir anlam çıkaramadan, Bella durmanı söyler. Yüzü tamamen dağılmış halde seni aramaya geldiği o ilk günden beri gördüğünden daha çok aydınlanır. Cullenların döndüğünü düşünmektedir ve arabanın yanına park edilmiş gösterişli araba teorisini desteklemektedir. Hevesi seni tiksindirir. İstediği tek şey gidip o vampiri bulmaktır, sanki onların türünün ana yemeği değilmiş gibi. Öfkelisindir. Kendini sakinleştirmek çok zordur.
Eğer içeri girmesini engellemek istiyorsan onu zorla götürmen gerekeceği açıktır. Gelenlerin onun vampirleri olduğundan emin görünüyordur. Çoktan gitmiştir – zihinsel olarak, senden milyonlarca mil uzaktadır. Ve senin sorumlulukların vardır. Cullenlar gittiğinden beri sürü antlaşma sınırlarını görmezden geliyordur. Cullenların geri döndüğünü bile bile kardeşlerinin başlarının belaya girmesine izin veremezsin.
Onu orada bırakmaktan nefret edersin ve istediği bu olduğu için çok sinirlenirsin. Birkaç saniye önce çok umutlu gelen gelecek tuzla buz olmuştur. Onu terk etmeleri umurunda bile değil midir? Bu önemli değil midir? Yaptıkları için hiçbir zaman onlara karşı öfke belirtisi göstermemişti. O öfkeyi hiç hissetmediğini tahmin edersin. Yaptıklarını sorgusuz sualsiz kabul etmiştir.
Gitmen gerekir, çünkü kendini uzun süre tutamayacağını biliyorsundur. Öfkenin büyüdüğünü hissedebilirsin. Onu orada, sokakta, arkandan seslenmesini, fikrini değiştirmesini her şeyden çok isteyerek bırakırsın. Yapmaz.
Hastaneye koşarsın ve tekrar dönüşürsün. Öfke biraz sönmüştür, tekrar güvenliğiyle ilgili çıldırırsın. Ararsın ve o açar. Doğrudur. Cullenlar dönmüştür ve o vampirleri sana tercih etmiştir.
Quileute kurtları için kötü bir gecedir. Sam devriye hatlarını geriye çeker, artık sadece koruma alanının bir mil etrafını korumaktadırlar. Sam hiçbir boşluk bırakmak istemez – orada yarım düzine vampir olabilir ve niyetleri kesin değildir. Bella ve kırmızı kafayla ilgili endişelenirsin; ama Sam Cullenların kendi başlarının çaresine bakacağını söyler. Bella’nın onlara ait olması fikrinden nefret edersin.
Günler geçer. Kimse sınırı geçmeye çalışmaz. Billy Charlie’yi arar ve sadece bir Cullen’ın döndüğü, onlarla beraber kaldığı anlaşılır. Bu seni iyice delirtir. Sam endişelidir – yeni politika ne olacaktır? Sınırlar geçerli midir? Ne kadar süreliğine? Kalanı geri dönüyor mudur? Kırmızı kafayı biliyorlar mıdır? Onu antlaşmaya göre koruma altında mı düşünüyorlardır? Eğer öyleyse, antlaşma bozulmuştur. Sam, Billy ve Büyük Quil savaş ihtimalini tartışırlar…
Ama Sam önce bilgi istemektedir – mümkün olduğunca uzun süre barışı korumak – ve sen bu iş için gönüllü olursun. Tek başına gitmekte ısrar edersin. Onun yüzünü görmen gerekmektedir, ne kadar derin bağlandığını. Sam’e kendin olarak daha çok gerçek alacağını, yalan söylerse anlayabileceğini söylersin. Onu seni harekete geçiren etkenler hakkında kandıramazsın; ama mazeretlerin önemsiz gelir.
Cenaze sırasında gidersin, böylece Charlie’nin bölme riski olmadan onunla dürüstçe konuşabileceksindir. Jared ve Embry seni orada yalnız bırakmak istemezler, vampirin o anlığına gitmiş olduğuna emin olmana rağmen. Yakın duracaklarını bilirsin; ama dinlemelerini istemezsin. Bella’yla gerçekten konuşabilmek istersin; ama bu sakin kalabilmek için yapabileceğinin en fazlasıdır. Evi çok kötü kokuyordur – burnunu yakar. Vampir kokusu her tarafındadır. İkiniz de biraz düşmanca davranırsınız; ama sorularını cevaplar. Cullen sadece ziyaret ediyordur. Kendine vampir tekrar gittiğinde işlerin normale döneceğini söylersin.
Oradan ayrılamazsın. Onu incittiğini görebiliyorsundur ve geri döndüğünde ağlarken bulursun. Daha kötü hissedersin ve daha iyi. Daha iyi, çünkü en azından seni bu kadar umursuyordur. Senin için ağlıyordur. Bu da bir şeydir.
Şimdi konuşabilirsin; ama zordur. Onları seviyordur. Onu inciten canavarları seviyordur. Sana da değer vermektedir; ama o kadar değil. Yine de, vampir tekrar gidecektir… Kafan karışır, nasıl hissedeceğini bilemezsin.
Onu kolların alırsın. Yüzünü ellerinin arasına alırsın ve aniden onu öpmeyi dünyadaki her şeyden daha çok istediğini fark edersin. Bu planladığın gibi değildir – bir vampirin yakınlarda dolaşmasıyla kötü bir zamanlamadır. Ancak belki böyle olması gerektiğini düşünürsün. Belki bunu hisseder. Gözlerindeki çatışmayı görürsün ve dudakların onunkine değdiğinde hangi tarafın kazanacağını merak edersin.
Telefon bu yersiz zamanda çalar ve sen cevap verirsin. Başka ne seçeneğin vardır. Sam olma ihtimali vardır, bir bela olabilir. Yumuşak bir İngiliz aksanına sahip çınlayan sesi duyduğunda, kim olduğunu anında anlarsın. Başka bir vampir. Belki de Bella kalanının dönmeyeceği konusunda yanılıyordur. Belki yalan söylüyordur.
Vampir suratına kapattığında Bella tekrar sinirlenir. Doğru düzgün açıklayamadan yaklaşan bir vampirin burnunu yakan kokusunu alırsın. Sesi duyarsın. Gitmeyi denersin; ama koku ön odada daha yoğundur. Arkadan çıkamadan, kan emici oraya gelir.
Küçücük bir şeydir; ama Bella’nın vampirlerin ekstra yetenekleriyle ilgili söylediklerinden sonra gardını indirmeyeceksindir. Sana çok az dikkat eder gerçi. Etrafındakilerin hayal meyal farkındadır, bir şeyden rahatsızdır. Bella ona Alice der. Alice bir kere Edward’ın adını söyler ve Bella çöker. Vampir onu incitmiş midir? Hiçbir şey görmemişsindir; ama Bella’ya uzanır ve vampir ona dokunmadan çekersin.
Küçük vampir üzgün görünmektedir. Bu seni şaşırtır. Onların duyguları olduğunu fark etmemişsindir. Bella ve Alice’in birbirlerine dokunurken böyle rahat oluşu seni hem iğrendirir hem de hayrete düşürür. Daha önce hep vampirlerin insanlara onları incitmeden dokunmayacağını düşünmüşsündür. Ve Bella Alice’le çok rahattır – sanki o da insanmış gibi iletişim kurabiliyordur. Onu öyle görüyor gibidir – neredeyse bir insan gibi.
Diyalogu takip etmek zordur. Edward Cullen’ın başının bir çeşit belada olduğunu ve bunun Rosalie isimli birinin suçu olduğunu anlarsın. Bella bağırmakta ve yardım istemektedir ve küçük vampir onun denemesine izin verecektir, bunun bir intihar görevi olduğunu açıklamış olmasına rağmen.
Bella’yı Charlie’ye not yazmaya gittiği mutfağa kadar takip edersin. Gitmemesini rica edersin. Hiçbir şey söylememişsin gibidir. Babasına göz kulak olmanı ister.
Bella eşyalarını almak için koşar ve sen Alice’le yalnız kalırsın. Ondan mümkün olduğunca uzaklaşırsın – dönüşüp ona saldırma içgüdüsünü bastırmak zordur – ve onu Bella’yı ölüme götürmekle suçlarsın. Onunla konuşmak düşündüğünden daha kolaydır – insan gibi konuşur ve tepki verir, görünüşü korkutucu derecede farklı olmasına rağmen. Keskin gözlerine göre, hareket eden bir kristal gibidir.
Alice seninle sadece bir an tartışır; ama Bella döner ve gidiyorlardır. Onu bir daha görebilecek misin? Ona gitmemesi için yalvarırsın; ama elini öptükten sonra ayrılır. Hayatını mahveden sülük için ölüme gittiğini anladığında kendini yarım saniyeliğine ancak tutabilirsin. Başından beri ilk defa, kontrolünü kaybedersin ve istemeden kurda dönüşürsün.