tarafından Lorella Cuma Eyl. 18, 2009 6:27 pm
2-Hayallerim gerçek oluyor
Böyle bir şey olacağını tahmin etmeliydim.Zaten görünce bayılacağım tek kişi Kristen’dı.Küçük,loş oda bir ofisti.Bende bir koltukta yatıyordum.”İyi misin?” dedi kapının önünden bir ses.İngilizce konuşuyordu ama sesi tanımadım.”Evet.” diye cevap verdim İngilizce.Sonra kapı sesi duyuldu ve içeri biri girdi.Loş ışıkta bile yeşil gözleri parlıyordu.Kokusu… parfümüyle teninin kokusu karışmıştı.Muhteşem kokunun etkisiyle bir an afalladım.”Sakin ol.” Dedi,bana müzik gibi gelen sesiyle Kristen.Onun emirlerine uymamazlık yapamazdım.Karşıma oturdu.Ona bir sürü şey söylemek istiyordum ama İngilizcemle komik duruma düşmekten korkuyordum.”Mektubunu okudum.” Dedi.Utançtan yüzüm kızardı.Benimle dalga geçmesini bekledim ama tabiî ki de öyle bişey yapmadı.”Sana sarılabilirmiyim?” dedim ve umutla gözlerine baktım.Şaşırmıştı.”Tabii.” dedi.Yanlış bir hareket yapmamaya özen gösteriyordum.Ellerimi boynuna doladım ve sarıldım.Sarıldım ama içtenlikle,uzunca sarıldım.Kristen rahatsızca kıpırdanınca ağladığımı fark ettim.Gözyaşlarım omzuna damlıyordu.”Özür dilerim.” Dedim.”Önemli değil.Yazdıkların gerçekten çok içtendi.Ben…Ben,hayatımda bana söylenenlerden bu kadar etkilenmemiştim.Basit konuşuyordu.Bu yüzden söylediklerini rahatça anlayabiliyordum.”Seni çok seviyorum,kendimden çok.” dedim.Yüzü düşünceli bir hal aldı.”Bana hayalinden bahsetmişsin.Benimle Amerika’da yaşamak istediğini söylemişsin.Eğer bunu gerçekten istiyorsan benimle gelebilirsin.” Gülümsedi.Ben ise gülmüyordum.Dehşete düşmüştüm.Dehşet içindeydim çünkü aklımı yitirmiştim.Kristen’ın hayali karşımdaydı.”Eğer benimle geliceksen acele etmemiz gerekicek.Nikki’nin yanına dönmeliyim.”Benim için işini bırakmıştı.Tekrar ağlamaya başladım.Tüm makyajım akmıştı.Göz yaşlarımı çantamdna çıkardığım bir peçeteyle sildim.”Çok isterim,her şeyden çok isterim ama ailem asla izin vermez.”Bu aklıma şimdi gelmişti.O hayali kurarken bile ailemi düşünmemiştim.”Amerika’da harika bir eğitim alıcaksın.Bunu kabul ederler.Şimdi benimle gel.”Onu takip ettim.Odadan çıktık.Biraz yürüdük ve kalabalığı gördüm.Hayranlar ünlülere sorular soruyorlardı.Oralı bile olmadım.Kristen’ım yanımdaydı ya.”Beni şu bitene kadar beklermisin?” dedi.Başımı onaylarcasına salladım.O da Robert’la Nikki’nin kulağına bir şeyler fısıldayınca Nikki dönüp bana baktı.Gülümsemesi o kadar içtendi ki kendimi ona gülümsemekten alı koyamadım.Orada dikilip ne kadar süre onları izledim bilmiyorum.Kristen Rob’a da söylemişti.O da arada bana bakıyordu ama onun bakışlarında beni rahatsız eden bir şeyler vardı.Saatler sonra herkes dağılmaya başladı.İçerde çok az kişi kalmıştı.Onlarda gittiğinde halı ve şeritler toplandı.Ünlüler de gitmek için ayağa kalktı.Hepsi vedalaşırken Kristen beni yanına çağıdı.Konuşmaları o kadar hızlıydı ki hiçbirini anlamadım.”Bu Başak.” Dedi Kristen.Hepsi bana bakıyor,olayı anlamaya çalışıyorlardı.”Merhaba.” dedim.Kristen hepsiyle beni tektek tanıştırdı ama ben hepsini tanıyordum.Önce Nikki geldi yanıma. Ellerimi tuttu.”Seninle tanıştığıma sevindim. İlk defa bu kadar büyük bir hayranla tanışıyorum.” dedi.sonra Ashley,Stephenie,Catherine ve Chris benimle tanıştı.Hepsine o kadar çok şey söylemek istiyordum ki.Ama İngilizcem azdı.Ashley ‘e çok güzel gamzeleri olduğunu söylediğimde çok güldü ama ben ne komik anlamadım.”Bence sende hayranlıktan fazlası var”dedi Ashley. Stephenie’ye harika bir yazar ,Catherine ve Chris’e de harika bir yönetmen olduğunu söyledim.Tutulmanın yönetmeni gelmemişti. Onlarla tanışırken Robert’ın yüzüne bile bakmadım. Taylor,Kellan ve Jackson’la da tanıştım.sonra Nikki elimden tuttu.ve Robert’ın yanına götürdü. Robert bu Başak. Gözleri… Gerçekten maviydi.Gözlerine bakınca birden yumuşadım. Sanırım herkesi böyle etkiliyordu.”Sana bir şey sorabilirmiyim?” dedi Robert .Şaşırmışdım.Bana ne sorabilirdi ki? “Tabi”. “Burada eğlenmek için nereye gidebiliriz?”Herkes onun bu aptal sorusuna güldü.Aslında onlar komik buldukları için gülmüşlerdi.”Onunla uğraşmayın” diye beni korudu Nikki.Kristen yanıma geldi.” Babanın numarasını söyleyebilir misin.?.”Numarayı söyledim o da aradı.Herkes gitmiş,bir tek Nikki,Kriss ve ben vardık.Babam ingilizce master okumuştu ve İngilizceyi çok iyi biliyordu.Kristen’ın söylediklerini anlamaya çalışıyordum ama basit konuşmuyordu.Konuşması bitince “Ne oldu?” diye sordum.”Baban seni almaya geldi” dedi.Onun baktığı yöne bakınca babamın arabadan inmekte olduğunu gördüm ve neredeyse ikinci kez bayılıcaktım.”Asla kabul etmeyecekler,asla.”Ne olur ne olmaz diye Kristen’ın korumasını yanımıza çağırdım.Bizden biraz uzakta durdu.Annemle babam arabadan inerek yanımıza geldiler.Kristen onlarla tanıştı.Annemle babam ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı ve biliyordumki cevapları hayır olacaktı.
2. Bölümün Sonu
Anasayfa
